بدون شك تياترهنراست كه اززمان هاي بسيارقديم يعني هزارها سال قبل ازميلاد مسيح مردم به نحو ازآن درهرگوشه ازجهان مصروف به اجرا وفعاليت اين هنربوده است، همچنان گففته میتوانیم تیاتر و تمثیل با زندگی انسان پیوند نا گسستنی دارد و نقش معرفتی و انگیزش آن در جوامع انسانی یک امر مشهود است . تیاتر یک فورم یاشکل هنری از شهور اجتماعی انسان است و یا آگاهی یافتن از طریق دیدن . یعنی اینکه تیاتر اجتماعی ترین هنرها میباشد: زیرا با تماشا گران تماس مستقیم دارد در این صورت گفته میشود که تیاتر عبارت از مشارکت بازیگر و تماشا گر یعنی انسان است که در صورت عدم یکی از آنها یعنی بازیگر و تماشاگر تیاتر اصلاّ وجود ندارد. تیاتر زمانی به وجود آمد که انسان ها سخن گفته نمیتوانستند و صرف با شکارحیوانات امرار حیات میکردند دور هم جمع میگردیدند آتش می افروختند لباسهای از پوست حیوانات به تن میکردند از ماسک های روی چهره استفاده میکردند و با میمیک های شاد و نشاط برقص و آواز خوانی میپرداختند .

امروز بیش از هر زمانی دیگری نیاز به  پدیده تیاتر به چشم میخورد و ضرور است تا یک تیاتر قوی و پرمخاطب در کشور خود داشته باشیم تا بتواند از فرهنگ اصیل ما نمایندگی كند. بر همه گان واضح است كه رسیدن به چنین هدفی بدون تربیت هنرمندان سالم و فرهیخته كه نیاز جامعه ما میباشد نا ممکن است ، پرورش استعداد ازطریق آموختن علم و دانش ممکن است. امروز در جامعه بشری هر پدیده بر پایه های علمی آن استوار و در حرکت است. و خوشبختانه که رشته تیاتر و سینما از مدت چند سال به این سو پایه و اساس علمی شدن آن درچوکات پوهنحی هنر های زیبای پوهنتون کابل گذاشته شد  و تربیه نسل جوان به منظور رشد و انکشاف این دو هنر از وظایف ووجایب دیپارتمنت تیاتر پوهنځی هنرهای زیبای پوهنتون كابل شده است و دراین راه مساعی زیادی از طرف استادان این دیپارتمنت به خرچ داده شده که موفقیت های زیادی نیز نصیب شان گردیده است.

با گذشت زمان تیاتر و بازیگری جنیبه نمایش و قراردادی را به خود میگیرد و درادیان و مذاهب ملل مختلف درچهره مراسم خاص عنعنوی و تشریفاتی جلوه گر میشود تا اینکه در سال (550 ق م ) (تس پس) یوانانی اولین گام عملی را در عرصه هنر تمثیل بر میدارد که قبل از تس پس تمثیل به شکل آوازهای دسته جمعی در کوچه ها و بازار با سرودن اشعار وحماسه های مردان بزرگ شان صورت میگرفت . اما تس پس به عنوان اولین کار گردان وممثل در یکی از جشن های ( دیونی دیزوس) بالای ارابه در میدان بازار پیدا میشود و در حالیکه صورتش با رنگ سفید رنگ آمیزی شده بود در نمایش ها حضور میافت . ماسک ها بعد ها به وجود آمدند تا تماشا گران بپذیرند که او در نقش شخص دیگری بازی میکند و شخصیت کس دیگر را به نمایش میگذارد . بعداً تراژیدی نویسان و کمیدی نویسان مشهور ( اشیل) سوفوکل  اورپید  اریستونان ) ظهور میکنند و با خلق آثار و ایجاد تغیرات در تیاتر گامهای مهم و ارزشمندی بر میدارند .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: